Halet-i Ruhiye

Keşkelerim olmasından hep korkmuşumdur.Bu dünyaya gözlerimi kapatırken zihnimden geçenin bir pişmanlık tortusundan ibaret olması düşüncesi bile irkiltir.

Ölüm ailemin kapısını çalana dek hasbelkader bir hayat sürmüşüm gibi.Bu kadar yakında hissettiğinizde soğukluğunu ölümün,artık eskisi gibi olamazsınız.Dakikalara ayrılır hayat.'An' lara bölünür.Gülüşleri kaydetmek istersiniz.Tutulan elin tüylerinizi kaldırmasını unutamazsınız.Sarıldığınız dostu göğüs kafesinizden içeri sokmak istersiniz.Kıymetlidir aileyle her buluşma.Uyumak güzeldir.İzlediğiniz tiyatro masaldır.Yanagını sıktıgınız çocuğun koca bir adam oldugunu hayal etmek tatlıdır.Gülümsersiniz.Nedensiz gülümsersiniz.Bir anda içinizden gelen kahkahayı bekletmeden patlatırsınız.Kahveyi içmeden,bakarsınız her defasında köpüğüne.Kuzenlerinizle kış gecesi aynı odada gülüşerek uyumak hediyedir en değerlisinden.

Velhasılı farkındasınızdır niye yaşadığınızın ve ne istediğiniz belirmiştir gözünüzün önünde.

Ben,ne istediğime karar verdim.

Yola koyuldum.Yolun sonu nereye varır bilinmez ama sonunda 'Keşke o yola çıksaydım' demeyecek olmanın verdiği huzurla çakıl taşlarını üst üste diziyorum.